Open Space Technology (OST) laat toe om diepgaande en inspirerende bijeenkomsten te organiseren voor groepen die variëren tussen 10 en 1000 mensen. Deelnemers stellen - binnen het vooropgestelde thema - zelf de agenda van de gespreksonderwerpen samen. Niet de voorzitter van de vergadering noch één of andere stuurgroep maar de deelnemers zélf identificeren de onderwerpen waarover zij in gesprek wensen te gaan. OST maakt het mogelijk dat rond elk van deze onderwerpen kleine groepjes worden gevormd waarin het gesprek kan gevoerd worden. Dit gesprek wint aan diepgang naarmate het overkoepelende gespreksthema wel overwogen en goed geformuleerd is. Een goed geregisseerde OST laat toe dat alle belangrijke zaken boven tafel komen, zowel items die mensen mateloos boeien, maar evenzeer dwarszitten. OST wordt best ingezet voor complexe materies die verschillende belanghebbenden raken. Betrokkenheid op het thema, transparantie, vrijheid van spreken en luisterbereidheid zijn belangrijke voorwaarden voor het welslagen van OST.
Er gelden 4 principes :
Er is ook één wet, de Wet van de Twee Voeten : als een deelnemer zich in een situatie bevindt waarin hij niets leert, niet geïnspireerd wordt, en evenmin het gesprek een betere richting kan geven, is hij verplicht zijn twee voeten te gebruiken om naar een productiever gesprek te gaan.
Harrison Owen kreeg het idee voor deze methode na een conferentie, waar de deelnemers - hoewel zij tevreden waren - vonden dat het beste onderdeel van de conferentie de koffiepauze was geweest! De écht belangrijke onderwerpen hadden zij tussendoor besproken, en vaak met veel meer enthousiasme dan tijdens het officiële programma. Maar waaraan is eigenlijk het succes van de koffiepauze te danken ? Je praat over die dingen waarover je graag wilt praten, met de mensen met wie je wilt praten, en zolang als het nog interessant genoeg is...
Open Space is dan ook een methode waarin de principes van de koffiepauze centraal staan.
* OWEN Harrison, Open Space Technology - a User's Guide, Berret-Koehler Publishers, San Francisco, 1997